Pierwszy krok musisz wykonać już w swoim umyśle!
Dzieci
W przypadku dzieci i młodzieży pierwszy kontakt z ćwiczeniami fizycznymi jest inicjowany pod wpływem otoczenia. Najczęściej to rodzice, nauczyciele, starsi koledzy lub niekiedy rówieśnicy namawiają młodego człowieka do zainteresowania się jakąś, wybraną dyscypliną sportową. Bardzo dobrze, jeśli od najmłodszych lat człowiek ma dobre wzorce do naśladowania, a jeszcze lepiej jak trafia pod skrzydła dobrego trenera, który nie bacząc na pogoń za wynikami związanymi z daną dyscypliną, pomoże we wszechstronnym rozwoju. Jednak nie zawsze tak jest i często kontakt młodego człowieka z wybraną dziedziną sportu jest efektem procesu tzw. „wyłapywania i doskonalenia talentów”. Efektem ubocznym zbyt wczesnej specjalizacji są różnorodne dysfunkcje w wieku dojrzałym, które bardzo trudno zniwelować. Każdy młody człowiek powinien jak najszybciej przyswoić sobie podstawowe zasady dotyczące przeprowadzania treningów. Wielokrotnie obserwowałem nieodpowiedzialnych trenerów, którzy powierzali swoim podopiecznym samodzielne przeprowadzenie prostej rozgrzewki, a ci w kompletnie nieudolny sposób to czynili. Nie wspominając już o tym, że nieformalne grupy przed meczami, wyścigami, zabawami sportowymi itp. wogóle nie przeprowadzają rozgrzewki. Świadczy to, że tym młodym ludziom nikt nigdy nie objaśnił, na czym ma polegać rozgrzanie ciała przed wysiłkiem fizycznym i jak wielkie ma znaczenie. Ze względu na kluczową rolę ruchu w rozwoju człowieka, powinno się o tym uczyć w szkole, od najmłodszego wieku, demonstrując na zajęciach wychowania fizycznego. Jeszcze lepiej, jeśli wiedza ta byłaby uzupełniona już od najwcześniejszych lat o informacje z zakresu prawidłowego odżywiania się, odpoczynku i higieny. Nawet dziecko, rozpoczynając swoją przygodę ze sportem powinno być w pełni świadome sposobu i kierować się podstawową zasadą, że robi to dla swojego zdrowia.
Dorośli
Powodów, dla których ludzie dorośli interesują się ćwiczeniami fizycznymi jest znacznie więcej, ale niestety najczęściej są to negatywne sygnały płynące z ich organizmów albo z otoczenia, czyli w momencie już stanowczo zbyt późnym. Często decyzja podejmowana jest po stwierdzeniu faktu, że coś w ich organizmie nie funkcjonuje tak jakby chcieli, bądź niektóre partie ich ciał „przerosły oczekiwania”. Wszyscy wiemy, że od chęci do działań jest jeszcze daleka droga i wielokrotnie spotykałem ludzi, którzy powtarzali, że muszą zacząć coś trenować podając różnorodne przyczyny, że forma im spada i chodzenie staje się uciążliwe,brzuch rośnie i nie mogą dopiąć swoich ulubionych spodni i tym podobne, ale nie rozpoczynali ćwiczyć. Wszystko kończyło się tylko na słowach i zamiarach a brakowało czynów. Odłożone na później decyzje nigdy nie dojrzewały do realizacji. Zatem, pamiętaj o podstawowej zasadzie, że jeżeli w twojej głowie rodzi się myśl, że trzeba wziąć się za siebie i zacząć dbać o swoją formę fizyczną to musisz zrobić to od razu. Ważne jest, aby realizować rozkwitający pomysł o trenowaniu natychmiast i nie marnować ani chwili cennego czasu. Jeśli odłożysz ten zamiar na kilka dni, twój zapał przygaśnie i nic z tego nie będzie. W najgorszym przypadku możesz poczekać do następnego poranka, ale nigdy nie dłużej. Rozpoczynając aktywność fizyczną, zacznij czytać i postaraj się o przyswojenie podstawowego zakresu wiedzy z dziedzin, które w bezpośredni sposób wpływają na trenowanie. W obecnym czasie Internet jest dobrym źródłem tych informacji i możesz do nich dotrzeć bardzo szybko, bo już w tej chwili.
Pierwszy trening.
Twój pierwszy trening ma być lekki, prosty, i przyjemny, nie może pozostawić negatywnych doznań dotyczących zarówno natury fizycznej jak i psychicznej. Myślę, że najlepiej, jeśli pozostawi pewną dozę niedosytu tak, aby do następnych treningów podchodzić z ochotą. To nie musi być nic skomplikowanego, a nawet nie powinno być. Wystarczą proste ćwiczenia w terenie, połączone z nieskomplikowanymi ruchami kończynami, niewymagające wykonywania zrywów, szarpnięć, nagłych przyspieszeń, pokonywania dużych oporów, czynienia długich ruchów itp. Nawet może to być jedno ćwiczenie, które dobrze znasz i od dziś zaczniesz je regularnie wykonywać, rozpoczynając powoli, delikatnie i z pełną kontrolą mięśniową. Jeśli jest dyscyplina sportowa, którą darzysz szczególnymi względami to doskonale, ale jeśli jej nie wybrałeś, to może nawet jeszcze lepiej. Zastanawianie się nad tym, jaką dyscyplinę chcesz ćwiczyć nie może opóźniać podjęcia decyzji o trenowaniu. Jednakże najlepiej jak wybór formy ruchu jest naturalnym następstwem twoich doświadczeń treningowych i wyłoni się wraz z doświadczeniem.
Sukces w działaniu
Nie zwlekaj, dojrzałeś do decyzji, otwórz okno i ćwicz, załóż luźne ubranie i wybiegnij do parku, lasu czy po prostu na trawnik przed domem i działaj. Pamiętaj, jeśli nie wykorzystasz pojawiającego się w twojej głowie początkowego zapału, niebawem pojawią się najróżniejsze myśli sprzeciwu, które odciągną cię od tego zamiaru. Zrobienie tego pierwszego kroku jest niezmiernie ważne i niekiedy decyduje o całokształcie twojej dalszej aktywności fizycznej. Tak postępuje większość ludzi, wielokrotnie powtarza, że musi coś zacząć robić i na tym się kończy. Nigdy nie rozpoczynają a czas upływa nieubłaganie i fałdki tłuszczu w różnych miejscach osiągają coraz większe rozmiary. Dlatego nie popełniaj tego samego błędu i na początku zbyt długo nie teoretyzuj, po prostu zacznij i już. W tym pierwszym okresie jakość nie gra aż tak wielkiej roli, ważne jest wykonanie działań. Zakładając oczywiście, że będziesz na początku ćwiczył spokojnie i rozważnie, zachowując pełne bezpieczeństwo. Jest to okres, w którym masz wyrobić w swoim umyśle umiejętność przetwarzania myśli w czyny i na tym głównie skoncentruj się. Musisz przyzwyczaić przede wszystkim swój umysł do wysiłku a ciało podąży za nim. Wiele osób twierdzi, że ich ciała nie są stworzone do wysiłku fizycznego i boi się, że nie podoła i nie osiągnie założonego celu. Prawda jest taka, że każdy z nas ma organizm zdolny do adaptacji a niekiedy im więcej przeszkód masz do pokonania tym lepiej smakuje najmniejszy sukces. Wystarczy popatrzeć na zmagania sportowców na paraolimpiadzie, aby przekonać się, że dla chcącego człowieka nie ma żadnych barier wypływających z jego ciała są tylko te tworzone przez umysł.