Hartowanie ruchem

Wędrówki po górach

Jednym z najprostszych i zarazem najskuteczniejszych sposobów uodparniania na niesprzyjające warunki środowiska jest hartowanie ruchem na świeżym powietrzu. Wszelkiego rodzaju ćwiczenia fizyczne, biegi, jazda na rowerze, narciarstwo, wioślarstwo, wspinaczka górska, hippika i inne jeśli przeprowadzane są na otwartej przestrzeni wśród otaczającej przyrody, poddają organizm czynnikom hartującym. Właściwie to każda, systematyczna aktywność ruchowa przeprowadzana na zewnątrz budynków zwiększa odporność ustroju na działanie niekorzystnych dla zdrowia temperatur i innych czynników. Badania naukowe dowodzą, że najbardziej zahartowani są pływacy, pływający w otwartych akwenach wodnych i z pewnością wynika to z faktu bezpośredniego kontaktu ich ciał z zimną wodą. Wypływa stąd prosty wniosek, że podczas aktywności ruchowej nie należy zbytnio izolować ciała ciepłochronnymi ubraniami. Należy ubierać się raczej lekko i jedynie na tyle ciepło, aby móc utrzymać komfortową temperaturę po rozgrzaniu się. Jeśli temperatura zewnętrzna jest niska to lepiej przeprowadzić krótszy trening o wyższej intensywności, utrzymując tym samym wyższy poziom rozgrzania. Dopiero po zakończeniu ćwiczeń, jeśli nadal przebywamy w niższej temperaturze, można dodatkowo założyć cieplejszą odzież i tak zabezpieczyć się przed wychłodzeniem.

Ogólne zasady hartowania

Na koniec całego cyklu poświęconego hartowaniu chciałbym jeszcze przypomnieć o najważniejszych sprawach, dzięki którym nie tylko skutecznie ale również w bezpieczny sposób podniesiemy poziom odporności naszych organizmów. Dotyczą one bezwzględnie wszystkich działań hartujących bez względu na rodzaj użytego bodźca. Jak już wspominałem wcześniej, proces hartowania to trening i właśnie w taki sposób powinieneś do niego podchodzić.

Rodzaj zabiegów musisz dobrać i dostosować do poziomu zahartowania swojego organizmu.
Swoje Ciało powinieneś poddawać działaniu bodźców o różnym natężeniu i możliwie dużej kontrastowości. Nie osiągniesz zamierzonych rezultatów, jeśli będziesz powoli ochładzał lub nagrzewał ciało.
Czas i wielkość bodźców musisz stopniować, aż do osiągnięcia pewnych wielkości skrajnych. Nie powinieneś zbytnio wydłużać czasu działania bodźców bardzo intensywnych. Nie należy ponad miarę ogrzewać ani oziębiać swojego ciała, bo efekt może być nawet odwrotny do zamierzonego.
W chwili przystępowania do zabiegów hartowania zimnymi bodźcami zawsze musisz rozgrzać się, najlepiej ćwiczeniami fizycznymi, aby odczuwać ciepło.
Hartowanie będzie skuteczne jeśli będziesz je przeprowadzał systematycznie. Kilkudniowa przerwa w zabiegach z pewnością spowoduje spadek poziomu zahartowania.
Zawsze musisz dążyć do osiągnięcia szerokiej skali odporności na różnorodne bodźce cieplne, zmieniając ich intensywność i czas trwania.
Tam gdzie jest to możliwe musisz łączyć hartowanie z ćwiczeniami fizycznymi, ewentualnie z turystyką lub innymi formami ruchu.
Przed podjęciem hartowania powinieneś skonsultować swój zamiar z lekarzem i okresowo kontrolować swój stan zdrowia.
Obserwuj swój organizm i jego reakcje, aby dokonać wyboru sposobu hartowania najbardziej sprzyjającego twoim cechom psychicznym i fizycznym.
Proces hartowania musisz dostosować do warunków klimatycznych miejsca, w którym mieszkasz i najczęściej przebywasz.
W okresie w którym przeprowadzasz zabiegi hartujące, powinieneś w szczególny sposób dbać o prawidłową dietę bogatą w witaminy i sole mineralne.